Sokaklarda
yürüyorum her gün
Yılmadan,
yorulmadan.
Görüyorum.
İnsanlar
var.
Katillerin
arasından geçiyorum.
Biliyorum,
Hepiniz
katilsiniz.
Yürüyorum
Adım
adım.
Karanlık
köşelerde bir yudum su
Bir
damla ölüm ezgisi.
İnsanlar
katil, gariplikleri bundan
Adım
adım yürürken,
Soluğunuzu
ciğerlerimde hissediyorum.
Sakın,
Ölü
taklidi yapmayın.
Kıyıya
çarpan o ikiyüzler,
Kravatlarınız
kan kırmızısı,
Eller
yine alkış tutuyor.
Eller
yine kana boğulmuş.
Sakince
inceliyorum sizi yürürken,
Bilerek.
Siz
ise,durmadan öldürüyorsunuz
Katiller!
Bu
yeni değil.
Her
zaman katildiniz
Ve
ben
Her
zaman yürüdüm aranızdan,
Sizden
utanarak.
Gözlerinize
baktım
Sizin
gözlerinize, katiller!
Bilmiyormuşum
gibi
Sırıttınız
Ve
öldürmeye devam ettiniz.
