11 Şubat 2020 Salı

Uçaklar, Galaksiler ve Hayaller

Az önce hayatımın en değişik anlarından birini yaşadım.
Uçaktaydım.. Yıldızlara kapıldım.

Ben uçmayı severim, uçakları severim. Ama en çok uzayı severim, o karanlık içerisinde yol almayı, kaybolmayı isterim.
Kendimi bildim bileli,
deli gibi.

Kopenhag - Milano uçuşunda cam kenarındayım. Hava açık ve çok soğuk. Yalnızım. Ama o yüzlerini hep en iyi bildiğim müzikler yanımda yine, kulağımda bana dostluk ediyorlar. Hayatımın en garip yolculuklarının birinden, en çok şey öğrendiğim yolculuklarının birinden dönüyorum. Üstelik kimi zaman heyecanlı, kimi zaman acı verici olan. Zaten bütün bunların üstesinden ancak edebiyat gelebilir diyor "palyaço" , ve saygıyla andığım tüm şairlerin izinden gidiyorum, istemesem de.
Neye dönüştüğüme bakmadan bir anlam ararmışçasına camdan dışarıyı izliyorum. Uçak kalkışa geçerken yıllardır hiç değişmeyen heyecanım yine beni sarıyor. Birkaç küçük sarsıntıdan sonra gözlerimin önünde dünya küçülüyor, sanki küçük değilmiş gibi. Sanki içinde ne yalanlar barındırmıyormuş gibi küçüldükçe küçülüyor. Ansızın bir bulut kütlesine sarılıyor uçak, etrafı görünmezlik bulutu sarıyor. Sanki ardından gelecek bir şeyleri gizliyor gibi.
Gözlerimi kırpmadan, eski dostlarımla dışarıyı izliyorum. Yüreğimde çarpan o yanlışlık kütlesi bekliyor, başım hiç dönmemiş gibi dönüyor. Birden bulutların açılması ile kendimi hep hayal ettiğim yerde buluyorum, yıldızların arasında berrak bir karanlığın yaşanmışlıklarla değiş tokuş yaptığı sadelikte buluyorum. Göz bebeklerim büyüyor, aşık oluyorum. Sanırım astronot olmak böyle bir his olmalı, kendimi bildim bileli yaşamak istediğim en özel ana yakın hissediyorum ve gözlerim doluyor. Kendimi bulmak için çıktığım yeni bir yolculukta, hiç tahmin etmediğim galaksiler ve süpernovalar arasında kayboluyorum. Gerçeğe dönmem için kısa bir sarsıntı yetiyor.
Ne zaman yetmedi ki?
Gözlerimi kapatıp yeni hislere doğru bir adım atmaya karar veriyorum. Adımlarımın beni nereye götüreceğini bilmeden.
Ne zaman bildim ki?
Hiç.

Gökyüzünde bir yer, 27.12.2019

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder