Yaşama Sanatı

Yaşamak, hem acı çektiren, hem de kısa süreli sevinçlerle bizi mutlu eden şey... Bir sanat! Ölümün olduğu bir yerde ciddiyetin had safhasındaki nokta.Ölümden önceki hem ilk, hem de son durak Yaşamak, ciddi bir iş.Yine de burada, yalnız olmak durumundayız.Yalnız doğduğumuz ve yalnız öldüğümüz gibi, yalnız yaşarız... Ne kadar sosyal olursak olalım, kiminle yatarsak yatalım, hep yalnız yatarız aslında.Kafamızın içindeki o ütopik dünya, yalnızlıklar dünyasıdır.Diğeri ise geçicidir.Kaybolur bir süre sonra, sonsuzluğa karışır...

Yaşamak sanatı, hayal kırıklığı sanatıdır aynı zamanda.Ki o yüzden "Yaşamak, hayaller kurmak ve sebepsizce bu hayallerin teker teker yıkılışını izlemektir." Acılara katlanmaktır yaşamak.Tüm işini bırakıp yaşayacaksın.Yoksa odaklanamaz ve ölürsün... Usta Nazım Hikmet'in dediği gibi ;

"Yaşamak şakaya gelmez, 
büyük bir ciddiyetle yaşayacaksın 
                       bir sincap gibi mesela, 
yani, yaşamanın dışında ve ötesinde hiçbir şey beklemeden, 
                       yani bütün işin gücün yaşamak olacak. "

Herkes yaşam savaşı verir kendince. Bu savaşların eskiden daha basit olduğu söylenir.Meydana çıkıp savaşacaksın.Kazanan yaşar, kaybeden ölür.Fakat şimdi öyle değil.Meydana çıktığında karşında şirketler,siyasetçiler, öğretmenler,okullar,sınavlar,askerler,polisler, eylemciler olacaktır.Ancak hepsini devirerek yaşayabilirsin.Diğer türlü, ya onlardan biri olursun, ya da ölürsün.Fakat bildiğimiz ölmek değil.Yaşayarak ölmek.Her gün acı çekmek, tutunamamak hayata...

O insanların arasında da senin gibiler olacaktır.Henüz girdaba girmeyi istememiş, fakat zorla çekilmişler.İyi insanlar bulacaksındır.Eğitecekler, doğru yolu göstermeye çalışacaklardır ama ne fayda...

Gözlerini kartal gibi açık tutmak zorundasın.Her ayrıntıyı görmek, her tilkiyi fark etmek zorundasın.Yoksa bir tavuk gibi yem olursun onlara.Acı çekmek istemiyorsan, kalabalığın arasından özgün kalarak sıyrılmayı bilmelisin.Sistemin altında ezilmekten kurtarmalısın kendini.Ancak böyle yaşadığın zaman buna "YAŞAMAK" denilebilir.Herkes yaşar, fakat herkes yaşama sanatını öğrenemez...

Sevgi ile Sadakat

Sevgi ve sadakat.En çok karıştırılan kavramlardan ikisi bunlar.Aşk ile hoşlantı gibi de düşünebiliriz.İnsan bencil varlıktır.Ancak bazı istisnalar bu durumu tersine çevirmekte.Gerek aşk olsun, gerekse sadakat olsun ikisi de insanın kendi dışına duyduğu iyi hisleri belirtir.Peki nedir sevgi ve sadakatın farkı?

Ailenizi sevdiğinizi düşünürsünüz.Elbette bu böyledir ancak onlara olan manevi borcunuz sadakatı doğurur.Sevgi ve sadakat birbirlerinin alt kavramları olmalarına rağmen fark burada ayrışmakta.Sadakat bağlılığı dile getirir..Birilerine olan güveninizi,sevginizi içselleştirmenin yoludur sadakat.Sevgi ise içimizdeki güzel duyguların, güzel anıların birleşimiyle duyduğumuz his oluyor.Sadakat sevginin daha derinindedir.Kalbimizde sevgiden daha derin bir yere gömülmüştür.Sevgi yok olabilir fakat sadakat yok olmaz...

Savaşa Hayır !

Tedirginlikle söylüyorum ki birileri savaşı çocuk oyuncağı zannediyor.Savaş basit bir şey değildir.Büyüklerinize, dedelerinize sorun, anlatsınlar savaşın zorluğunu.Çektikleri sefaleti anlatsınlar.Savaşta milliyetinizin,ırkınızın bir önemi kalmaz.Onun için savaşırsınız belki ama nereden kurşun yediğinizi anlamazsınız.

Bize yıllarca tarih kitaplarında Türk milletinin ne kadar üstün olduğu, savaşçı,hoşgörülü olduğu anlatıldı.Ancak zaman değişiyor.Eskiden savaşta taktikler vardı.Sınıf farkı azdı savaşlarda.Şimdi ise tek bir bombayla bir şehir yok olabiliyor.Siz plan yaparken aniden ölebilirsiniz.Lütfen savaşı destekleyenleri desteklemeyelim.Birileri, satranç tahtasını kurup piyonları sürmeye başlamaktadır.Ancak biliyoruz ki o birileri, savaş başladığı an ülkeden uçacaklardır. Savaştan sonra ağıtlar Anadolu'da, zafer naraları ise Avrupa ve Amerika'da atılacaktır.Tekrar ediyorum, lütfen oyuna gelmeyin.Bu bizim savaşımız olmamalı.

Mustafa Kemal Atatürk'ün bizlere emanet ettiği bu ülkeyi koruyalım.İlimde,bilimde ilerleyelim.Eğitim görelim ve ülkemizi böyle yüce yapalım. #savaşahayır

"Savaş; korku ve sefaletten başka bir şey veremez. Yakar, yıkar, öldürür, yok eder..." 

*Nazım Hikmet