Aptallık

Bazen hiç olmanız önemsizleşir.Basit biri olabilirsiniz.Ya da aptal.Aptal olmanız hayatta bazı ek şeyler kazanmanızı bile sağlayabilir.

Aptal insanların genellikle çok fazla arkadaşları olur, ünlü ve popüler olurlar.Çünkü halkın çoğunluğu düşünmez ve aptalları izlerler.

Zeki ya da düşünür diyebileceğimiz insanlar genellikle toplumda daha düşük yer edinirler.Böyle insanlara lakap takılarak aşağılanırlar ve dışlanırlar.Yalnızlaşmaya başlar böylelikle bu insanlar.Her kalabalığa girdiğinde, bir yalnızlık başlar içine.Fazla sessizlik ya da fazla gürültü de rahatsız eder bu kişiyi.

Günümüz dünyasında kullandığımız şeyler, kullandığımız icatlar, aygıtlar hep bu kişiler sayesinde buradadır.Günümüzdeki sorun burada başlıyor.Aptal insanlar kendilerini zeki, zeki insanlar kendilerini aptal görüyorlar.Dunning-Kruger sendromu adı veriliyor bu duruma.

Aptallar popüler ve ünlü olurlar.Bir hiç olmadıklarını göstermek için ellerinden geleni yaparlar.İnsanlar kanar onlara.İçten bir şekilde taparlar bile.Kendilerini görürler.Bu insanlar sefaletten çıkmış ve başarısıyla ünlü olmuş kişiler olarak görünürler.Halbuki durum böyle değildir.Bu insanlar tamamen aptallıklarıyla bu seviyelere gelmişlerdir.

Aptallık kavramı, düşünce türünüze göre değişecektir.Hiç bir şeyi yapamayan, anlamayan anlamında söylemiyorum ben.Aptal, “düşünmeyen insan” olarak algılanabilir bu yazıda.Her ne kadar düşündüğünüze ve aptal olmadığınıza inanırsanız, o kadar aptal olursunuz aslında.

İnsan durup düşünmeli.’Aklımı ne kadar kullanabiliyorum?’ ‘Ne kadar daha kullanabilirim’ Kapasitemizin sınırlarını arttırmalıyız.En iyi başlangıç okumak olacaktır.Ne bulursanız okuyun, daha sonra araştırın, tüm fikitleri ve önermeleri öğrenin.Daha sonra akıl ve mantık süzgecinden geçirerek kendi fikrinizi oluşturun.Hayal gücünüzü de katabilirsiniz elbette.”Aptal olmayın, düşünün !”