Sizler belki bir bara gideceksiniz,birisiyle yatacaksınız ya da bir işle uğraşacaksınız.Eninde sonunda hepimiz kendi "içsel yalnızlığımıza" gömüleceğiz.Belki ağlayacaksınız, küfredeceksiniz hayata.Ya da yalnızlığınızdan mutlu olmaya çalışacaksınız optimist bir bakışla.Kimisi kendini kandıracak yanında biri olduğu müddetçe yalnız olduğunu reddedecek.Şu bir gerçektir ki yalnız doğduk.Düşüncelerimiz yalnız bizde.Ne kadar onları anlatsak da yazsak da çizsek de.Her zaman bizdedir onlar.Yalnız öleceğiz yine bize ait olan yalnız düşüncelerimizle...
İçsel yalnızlık dediğimiz o şey var ya, kavurur insanı gizlice.Fark etmesiniz çoğu zaman, yalancı dostluklar,aşklar gelir geçer hayatınızdan.Kimseye yalvaramazsınız inandığınız tanrıdan, tanrılardan başka...
Yalnızdır insan, hep kalabalıklara karışma telaşı bundandır...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder